Дали некогаш сте слушнале за невродиверзитет? Можеби го поврзувате со аутизам или нарушување на вниманието? Ако вашиот одговор е да, во право сте! Овој концепт често се користи додека се зборува за луѓе од спектарот на аутизам или со АДХД. Но, дали знаевте дека овој термин се користи за опишување на лицата со дислексија и дискалкулија? Теоријата на невродиверзитетот ги третира разликите во функцијата на мозокот и карактеристиките на однесувањето не како знак на болест, туку како нормален аспект на човековата природа. Општата идеја на оваа теорија е дека различното не секогаш значи полошо. За да го претстават концептот на човечката природа како нешто со бесконечни варијации и можности, луѓето често го користат симболот на знакот за бесконечност на виножитото.
Macedonian
Важно е рано да се идентификуваат дискалкулијата и другите поврзани математички тешкотии. Ова поради тоа што идентификацијата на тешкотиите во учењето по математика е во силна корелација со идните перформанси. Без рана интервенција, многу ученици не успеваат да ги стигнат своите врсници. Ова е особено важно за учениците кои покажуваат тешкотии како што се извлекување и присетување на факти за броеви при едноставни задачи, броење, споредба на големината и именување на броеви. Индивидуалните силни и слаби страни треба да се идентификуваат преку формална и неформална проценка, за да може да се спроведе ефективна интервенција.
Дискалкулијата не е нешто што се обидуваме да го излечиме затоа што не е болест. Додека работиме кон подобрување на математичките вештини на лица со дискалкулија, не треба да ги форсираме да го сменат својот начин на размислување. Тоа би било контрапродуктивно и штетно за ученикот. За да му помогнеме на лицето со дискалкулија, мораме да се погрижиме неговата околина да биде прилагодена на неговите потреби. На овој начин тие можат да функционираат на училиште или да работат без да ги жртвуваат работите што ги прават единствени. Како специфичните акомодации можат да го променат животот на ученикот? Дозволете ни да ви покажеме пример.
Од добри причини, математичкиот развој на децата најчесто се поврзува со училишниот (или претучилишниот) контекст. Сепак, училиштето е средината каде што децата ги вежбаат и совладуваат броевите, аритметичките операции и посложените текстуални и геометриски проблеми. Оттука и на дискалкулијата најчесто се гледа како на проблем што се одразува во училишната работа и поголемиот дел од она што е напишано и истражено за дискалкулијата, се однесува на училишната математичка изведба на децата. Но, како што веќе беше посочено, математичкиот развој (а со тоа и дискалкулијата), не се одвива единствено во училиштето, туку и во домот.